Maandag 2 september is onze tweeling na 37 weken zwangerschap geboren. We zijn zo dankbaar dat ze zich zo lang veilig in mijn buik mochten ontwikkelen, maar oh wat zijn we blij dat we de jongens nu in onze armen kunnen houden.
Zwangerschap
Zoals je misschien hebt gelezen in de fotodagboeken van de afgelopen weken vond ik de zwangerschap pittig en de 2 hittegolven maakten het echt zwaar. De zwangerschap verliep in principe goed alleen waren er af en toe zorgen over de buikomvang van het tweede kindje. Uiteindelijk dachten de gynaecologen elke keer dat het toch wel mee viel en hoefden we geen extra onderzoeken.
Opnieuw ingeleid
In overleg met de gynaecoloog hebben we besloten om te kiezen voor een inleiding bij 37 weken zwangerschap. Zowel de gynaecoloog als wij waren van mening dat dit beter was voor het tweede kindje en voor mij.
Tijdens mijn eerste zwangerschap ben ik ook ingeleid. De reden hiervoor was toen dat ik ruim 41 weken zwanger was. Ik heb aan deze inleiding behoorlijk negatieve herinneringen overgehouden, omdat ik al heel snel een weeënstorm kreeg.
Ondanks de negatieve ervaring met een inleiding heb ik toch besloten om hier opnieuw voor te kiezen, omdat de zwangerschap te zwaar werd. Dit keer hadden we wel veel betere afspraken gemaakt over hoe de inleiding zou verlopen.
Ter observatie blijven
Bij de geboorte bleek inderdaad dat onze eerste zoon een gezond geboortegewicht had en dat onze tweede zoon aan de lichte kant was. We moesten daarom 24 uur ter observatie blijven en zijn glucose moest elke 3 uur worden geprikt. Zo zielig om te zien dat ze elke keer in die dunne beentjes moesten prikken:( Gelukkig waren de waarden steeds goed en mochten we een dag na de geboorte al naar huis.
Grote zus
Onze dochter van bijna 2 is nu een echte grote zus. Ze heeft de afgelopen weken veel geoefend met het geven van de fles aan haar poppen. Ook het op de rug kloppen voor een boertje heeft ze inmiddels in de vingers. Zo grappig om te zien dat ze dan zelf een nep boer laat.
Nu haar broertjes er echt zijn vindt ze het allemaal wel erg spannend. Ze vraagt regelmatig of ze haar broertjes even op schoot mag hebben, maar na een paar seconden moeten ze ook weer weg. Gelukkig is ze wel heel lief voor haar broertjes en krijgen ze regelmatig een aai over de bol en een kusje.
De komst van haar broertjes, de kraamzorg in huis, minder aandacht en meer mensen over de vloer, zorgen er wel voor dat onze dochter stuitert tussen positief en negatief aandacht vragen. Tot onze verbazing plast en poept ze nog steeds regelmatig op haar potje. Aan de andere kant luistert ze soms erg slecht. Ze zit voor straf regelmatig even op de mat, maar ja ze is ook bijna 2...
Hoe gaat het nu
We mochten dus na ruim een dag al naar huis. Sindsdien zitten we voor ons gevoel in een achtbaan. Er is altijd wel iets wat moet gebeuren. Gelukkig drinken de jongens goed, kunnen ze zichzelf inmiddels op temperatuur houden en groeien ze goed. Ook hebben we veel steun en hulp van onze ouders.
We hadden super geluk met de kraamzorg, omdat er naast een kraamverzorgster ook nog een herintreedster mee was. Hierdoor hadden we 2 paar extra handen in huis. Er was daarom meer tijd om iets met onze dochter te ondernemen en om extra klusje voor ons te doen.
Zelf heb ik nog steeds last van bekken, maar ik heb het gevoel dat het langzaam beter wordt. Elke middag even liggen helpt tegen de pijn en gelukkig slaapt onze dochter ook nog steeds's middags. Afgelopen weekend ben ik voor het eerst weer buiten geweest. Vrijdag ben ik naar de speeltuin gelopen en zaterdag heb ik een stukje gefietst. Het fietsen was achteraf nog iets te ambitieus.
Mijn vriend heeft deze week nog een week vakantie opgenomen. Met kraamvisite doen we nog even rustig aan. De tijd samen gebruiken we vooral om aan elkaar te wennen, om samen een ritme te vinden en natuurlijk om van elkaar te genieten.
Misschien ook leuk om te lezen
Toch nog een fotodagboek: vakantie / zwangerschapsverlof week 4, 5 en 6 2019
Recepten overzicht
Geen opmerkingen:
Een reactie posten